Notre Dame, ΠαρίσιΤο εκκλησιαστικό όργανο είναι ένα από τα παλαιότερα μουσικά όργανα. Θεωρείται ότι προέρχεται από την Αίγυπτο και την Ελλάδα, όπου επινοήθηκε η ύδραυλις, ένα υδραυλικό όργανο, από τον Κτησίβιο (Αλεξανδρινός μηχανικός, 3ος αι. π.Χ.). Πεντακόσια χρόνια αργότερα ήχησε το Ρωμαϊκό όργανο σε θέατρα και αγώνες. Το εκκλησιαστικό όργανο αναπτύχθηκε περισσότερο τον 14ο και 15ο αιώνα, όταν επετεύχθησαν μεγάλες τονικές και μηχανικές βελτιώσεις· μέχρι τον 17 αι. είχαν αναπτυχθεί όλα τα βασικά χαρακτηριστικά του εκκλησιαστικού οργάνου. Η Γαλλία, η Β. Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία, παρήγαγαν κάθε μια εκκλησιαστικα όργανα με ιδιαίτερη μορφολογία, που εκφράζουν την μουσική και την αρχιτεκτονική κληρονομιά της χώρας από την οποία κατάγονται.
Λειτουργία
Όλα τα εκκλησιαστικά όργανα έχουν τρία κοινά στοιχεία : μια συσκευή που διοχετεύει αέρα υπό πίεση, μια σειρά αυλών και έναν μηχανισμό συνδεδεμένο με τα κλειδιά ώστε να περνάει μέσα τους ο αέρας. Ένα όργανο μπορεί να διαθέτει εκατοντάδες αυλών. Το ύψος κάθε νότας εξαρτάται από το μήκος του αυλού : όσο μεγαλύτερος είναι ο αυλός, τόσο βαθύτερη είναι η νότα. Το μέγεθος των αυλών που παράγουν την ίδια νότα ποικίλει μεταξύ των ομάδων ή συστοιχιών, παράγοντας έτσι τονικές ποιότητες.
Οι αυλοί συναρμόζονται σε μια αεροδόχο - ένα κουτί στο εσωτερικό του οργάνου - όπου ο αέρας από τους φυσητήρες αποθηκέυεται υπό πίεση προτού διοχετευτεί στους αυλούς. Οι συστοιχίες των αυλών επιλέγονται με το τράβηγμα μικρών κουμπιών, των βυσμάτων, που βρίσκονται στο χειριστήριο του οργάνου. Στην βάση κάθε αυλού, ο αέρας φθάνει στον ηχητικό μηχανισμό : είτε μια απλή σφυρίχτρα είτε μια γλωττίδα, όπου ο άερας περνάει με πίεση από μια μεταλλική γλώσσα · αυτή δονείται πάνω σε μια βάση ώστε να παράγει τον χαρακτηριστικό ήχο του οργάνου που θυμίζει αυλό.
Λειτουργία
Όλα τα εκκλησιαστικά όργανα έχουν τρία κοινά στοιχεία : μια συσκευή που διοχετεύει αέρα υπό πίεση, μια σειρά αυλών και έναν μηχανισμό συνδεδεμένο με τα κλειδιά ώστε να περνάει μέσα τους ο αέρας. Ένα όργανο μπορεί να διαθέτει εκατοντάδες αυλών. Το ύψος κάθε νότας εξαρτάται από το μήκος του αυλού : όσο μεγαλύτερος είναι ο αυλός, τόσο βαθύτερη είναι η νότα. Το μέγεθος των αυλών που παράγουν την ίδια νότα ποικίλει μεταξύ των ομάδων ή συστοιχιών, παράγοντας έτσι τονικές ποιότητες.
Οι αυλοί συναρμόζονται σε μια αεροδόχο - ένα κουτί στο εσωτερικό του οργάνου - όπου ο αέρας από τους φυσητήρες αποθηκέυεται υπό πίεση προτού διοχετευτεί στους αυλούς. Οι συστοιχίες των αυλών επιλέγονται με το τράβηγμα μικρών κουμπιών, των βυσμάτων, που βρίσκονται στο χειριστήριο του οργάνου. Στην βάση κάθε αυλού, ο αέρας φθάνει στον ηχητικό μηχανισμό : είτε μια απλή σφυρίχτρα είτε μια γλωττίδα, όπου ο άερας περνάει με πίεση από μια μεταλλική γλώσσα · αυτή δονείται πάνω σε μια βάση ώστε να παράγει τον χαρακτηριστικό ήχο του οργάνου που θυμίζει αυλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου