Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Άρπα



Είναι ένα από τα αρχαιότερα έγχορδα όργανα με ιστορία άνω των 3000 χρόνων. Στην Χαλδαία, κατά την διάρκεια ανασκαφών ανακαλύφθηκε στον τάφο της Ουρ, ξύλινη άρπα με γωνιώδη σκελετό που χρονολογείται στα 3000 π.Χ. Και στην Αίγυπτο ανακαλύφθηκε μέσα σε τάφο, του Ραμσή του Γ' (1160 π.Χ.), άρπα ελλειψοειδούς σχήματος.
Στην Ευρώπη η άρπα έφτασε γύρω στον 8ο αιώνα μ.Χ. από τους Ιρλανδούς, στον πολιτισμό των οποίων κατέχει ξεχωριστή θέση καθώς αποτελεί το εθνόσημό της. Οι Κέλτες και οι Ουαλοί έχουν συνδέσει την παραδοσιακή μουσική τους εδώ και αιώνες με τον ήχο της άρπας και την φωνή του βάρδου.
Η σημερινή άρπα έχει τόσο μεγάλο μέγεθος ώστε για την μεταφορά της χρειάζεται τροχιοδρομική βάση. Το σώμα της σύχρονης άρπας κατασκευάζεται κυρίως από σφεντάμι και το ηχείο της από ξύλο πεύκου. Οι χορδές της κατασκευάζονται από έντερα και οι μακρύτερεες χορδές τυλίγονται με πολύ λεπτό σύρμα για να είναι πιο ανθεκτικές. Όπως και στο πιάνο, όσο μακρύτερη είναι μια χορδή τόσο χαμηλότερη είναι η νότα που παράγεται. Στο μουσικό αυτό όργανο, λόγω της φαινομενικής ομοιομορφίας τους, οι χορδές χρωματίζονται με διαφορετικά χρώματα ανάλογα με το ύψος της νότας, για να διευκολύνεται ο ερμηνευτής.
Το τονικό της φάσμα εκτείνεται σε πλάτος έξι περίπου οκτάβων· η τονικότητα μεταβάλλεται από έναν μηχανισμό επτά ποδόπληκτρων (πεντάλ) που βρίσκονται στην βάση της.
Η άρπα υπήρξε το πιο συνηθισμένο όργανο συνοδείας της φωνής, προτού αναπτυχθούν τα πληκτροφόρα. Ως μέλος της συμφωνικής ορχήστρας εισήχθη από τον Βάγκνερ στα μέσα του 19ου αιώνα.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου